Als aan mensen wordt gevraagd wat hun moeilijkste gesprekken waren, noemen ze bijna altijd gesprekken waarin ze kritiek kregen.

Dat we moeite hebben met kritiek is niet zo vreemd: we willen graag weten wat anderen van ons vinden, maar we willen ook gehoord, gezien en geaccepteerd worden. Kritiek geeft ons het gevoel dat we niet goed genoeg zijn. Dat onze veiligheid in het geding is.
Daarom sluiten we onszelf af, gaan we in de aanval of de verdediging. Of we bagatelliseren of ontkennen de kritiek, of we gaan please-gedrag vertonen. Een andere strategie is doen alsof het ons niet raakt, om vervolgens alles in het werk te stellen om te maken dat niemand nog ooit zoiets over ons zal kunnen zeggen.

Wanneer we hier met behulp van de vier vragen van Byron Katie dieper op inzoomen, zullen we zien dat het niet de kritiek is die ons zoveel pijn doet, maar onze reactie erop. En wanneer we dat eenmaal gaan doorzien, zal blijken dat diezelfde kritiek een enorm geschenk kan zijn, dat ons rechtstreeks terugvoert naar ons diepste zelf. Naar het kind in ons dat ooit is gaan geloven dat het niet goed genoeg was en dat het beter zijn best moest doen om volledig en onvoorwaardelijk geliefd te mogen zijn.

Dat is de reden waar we kritiek als zo bedreigend en onveilig opvatten. En dat geldt uiteraard nog meer wanneer we heel erg ons best hebben gedaan om aan onszelf te werken en onszelf te “verbeteren”.

In deze workshop gaan we met behulp van The Work van Byron Katie onze reactie op kritiek afpellen, zodat we het oprecht als een geschenk kunnen gaan zien. Waardoor we onder alle omstandigheden van onszelf kunnen houden, en waardoor we voor ons diepste welbevinden niet langer afhankelijk zijn van de blik van de mensen om ons heen.

Een geschenk dat niemand ons ooit nog kan afpakken.

Deze workshop is geschikt voor iedereen die de The Work van Byron Katie kent en de vier vragen wel eens bij zichzelf heeft toegepast.